Güiza çamaşır makinası değildir, Güiza bulaşık makinası da değildir. Binaeleyh, Güiza bir makina değildir...
Sene kaçtı bilmiyorum. Amiga'da Michael Jackson oyunu oynuyorduk paso. "Moonwalker" idi oyunun adı, dileyen oyunu şuradan indirebilir. Ama bilmem, o vakitlerdeki zevki verir mi hala? O oyun geldi dün gece Michael'ın ölüm haberini televziyon ekranlarında ilk gördüğümde.
Başlıkta Smooth Criminal şarkısında yıllardır ülkemizde yanlış anlaşılan söze gönderme oldu. Sabahtan akşama kadar kasetten Michael dinlerken, "eni vecci vokke" diye çıldırdığımızı dün gibi hatırlarım. Gerçi biz bir ara bu sözü "tenekeci bokke" diye uydururduk ama daha sonra abilerimiz gibi "eni veci vokke" diye yanlış anlamaya başlamıştık.
Bugünlerde Şafak Sezer hayranlığı üst safhalara ulaştı bende nedense. Eskiden de severdim elbette ama artık reklam filmlerinde zırt pırt karşımıza çıkmasından mütevellit herhalde.
Sinan Engin'i önce menajerliğe getirerek hayal kırıklığına sebebiyet veren Manisaspor yönetimi; daha sonra Engin'den vazgeçerek olumlu bir harekette bulunmuştu. Ne var ki, takımı tarihinde 2.kez (ve yine tabii) Süper Lig'e taşıyan Levent Eriş'le de yollarını ayırdılar. Olaylı ilgili türlü türlü yorumlar var. Şimdilik bu mevzuya hiç değinmeyelim.
Millet şu an Sercan Yıldırım'ı konuşuyor bizim cephede ama ben birkaç gündür yazamadığım, hatırlatamadığım bir şeyin derdine düşmüş durumdayım. Geçen hafta bir arkadaş blogunda değinmişti birkaç cümleyle. Ben kendi cümlelerim yerine, sözü Fenerbahçe Spor Kulübü resmi sitesine bırakıyorum. Daha vurucu olmak adına.. İşte sitedeki 27 Şubat 2009 Cuma tarihli haber;
Geçtiğimiz sezon şampiyonluğu son anda kaybeden Sivasspor cephesi işi bu sefer sıkı tutuyor. Oynadığı futbolla taraflı tarafsız herkesin takdirini kazanan Yiğidolar'ın hocası Bülent Uygun aranan kanı bulduklarını iddia etti.
by mbkozera
Ronaldo'yu Real'e satmak zorunda kalan, Tevez'i de takımda kalmaya ikna edemeyen Kırmızı Şeytanlar, acilen sağlam bir ismi kadrolarına katıp, taraftarının yüzünü güldürmek istiyorlar. Akla gelen ilk isim eski Galatasaraylı Frank Ribery. Ribery'i ancak astronomik bir teklif geldiğinde satacaklarını açıkladı Bayern cephesi malum.
Lise yıllarında tanışmıştı çocuk onunla. Hazırlık ve Lise-1'i birlikte okumuşlardı. Önceleri salak olduğunu düşünür, ciddiye almazdı çocuk onu. Daha sonra ortak arkadaşlarının çok olduğunu fark etmişti. Diyaloga girmişti bu sebepten. Önyargıyla yaklaştığını anlamıştı. İyi biriydi ya da en azından o günler için öyle görünüyordu. Belirli bir samimiyeti aşmışlardı. Kanka olma yolunda ilerliyorlardı. Her akşam ev telefonundan birbirlerini arıyorlar, gün içerisinde neler yaşadıysalar onları anlatıyorlardı, ve üzerine yorumlar yapıyorlardı tabii. Ve bu ortalama 1 saatlerini alıyordu. Bazen 1 saati aştıkları da oluyordu (manyamış olmalılar). Çocuğun ev halkı da iyice kıllanmaya başlamıştı. Çocuğun sevgilisi olduğunu düşündüler ama hiçbir zaman bu yönde bir düşüncesi olmamıştı onların. Daha sonra eleman yabancı dil bölümünü tercih etti, kız ise sayısalı. Kızın sınıfı okul binasının en üst katındaydı, çocuğun sınıfı ise bir altlarında. Teneffüs olduğunda, soluğu onların sınıfta alıyordu eleman. Fazla samimiyet tez ayrılık getirir derler ama onlar her geçen gün daha bir bağlanıyordu birbirlerine. Bu süreçte ikisinin de birilerine aşık olduğu oluyordu. Kız kimseyle çıkmayı istememişti (o günlerde bu tabir çok kullanıyordu, şimdi liseliler ne diyor bilinmez) çocuğun takıldığı hatun kişiler oluyordu. Bunlar üzerine de konuşuyorlardı. Okuldaki bazı hocalar ve arkadaşlar samimiyetleri üzerine bazı can sıkıcı espriler yapsa da, alınmazdı onlar, dert etmezlerdi hiç bunu. Nihayetinde candan öte bir dostluklerı vardı. Ateşle barut yanyana duruyordu işte. Kim uyduruyordu ki böyle şeyleri? Günler böyle gelip geçerken üniversite sınavının akabinde, ikisi de farklı şehirlerde okumak için memleketlerini terk etmişti. Hala telefon, msn gibi iletişim araçlarıyla görüşüyorlardı. Yine birbirlerinin en büyük ilacıydı ama onlar. Çocuk onun için saklayıp, sadece ona anlatıyordu yaşadığı özel anları, tüm hissiyatlarını. Gıpta edilen bir dostluktu onlarınkisi. Öyle diyordu çevredekiler. Ateşle barutun yanyana durabileceğini kanıtlamışlardı. Bir erkek ve bir kız araya gönül meseleleri girmeden pekala dost olabilirdi.
Fethi Paşa Korusu by Özlem Uluğ***
Eminem'in espri anlayışını genelde sevmişimdir. Bu son klibinde de yine pek çok ünlüyle dalga geçmiş. Haklılık payı fazla. Şarkıyı ilk etapta sevemeyebilirsiniz ama dinledikçe hoş bir tınısı olduğunu ve sözlerinin de gayet eğlenceli olduğu fark edeceksiniz.
Bu adamın ismini yazmak ne zor iş imiş. Gordon Schildenfeld büyük umutlarla olmasa da, ortalama bir beklentiyle Beşiktaş kulübü tarafından transfer edilmişti. Geldiğinde Beşiktaş taraftarı,spor basını ve bazı yöneticiler onu havlimanında karşılamıştı. Bekleneni veremeyen oyuncu, geçtiğimiz sezon Alman takımı Duisburg'a kiralanmıştı. Bugün ajanslara düşen haberde ise Beşiktaş kulübü alacaklarına karşılık oyuncunun bonservisinin verildiğini bildirmiş.
"Kontratımın bittiği 2013 yılında 33 yaşında olacağım, 
Resmi açıklama geldi nihayet. Yarın kulüp binasında tören varmış. Mehmet Topuz'u falan geçelim de, bugünün en güzel haberi bu işte. İnşallah bu birliktelik uzun yıllar sürer.
" Seyircilerin beni yuhalamasından hoşlanıyorum.
Bazı futbolcular vardır; oynadığı futbol ve savaşçı yapısıyla taraftarın gönlünde apayrı yerleri vardır onların. Ama aynı zamanda bu futbolcular, rakip tribünlerin en antipatik bulduğu isimlerin başında gelir. Peki bu durumu, o futbolcunun oynadığı takımın taraftarları önemser mi? Elbette ki hayır. İşte Lugano bu tarz bir topçuydu. Ve bizler de rakiplerin Lugano hakkındaki yorumlarını pek ciddiye almıyorduk açıkçası. Savaşçıydı Diego, sonuna kadar mücadele ediyordu sahada. Hırçınlığı yüzünden takımın başını yaktığı zamanlar da oldu ama tribünlerin her daim sevgilisi oldu. Ondan önce bir Luciano vardı böylesine sevilen. Gönül isterdi ki ikisini aynı dönemlerde görelim o kutsal forma altında ama nasip değilmiş. Luciano Brezilya'da malum ve sözleşmesi biten Lugano'da öyle görünüyor ki İtalya'ya doğru yol alacak. Oyuncu daha fazla kalmak istemiyorsa, yapılacak bir şey yok elbette. Normalde başka bir isim olsa bu durumda, gitmek istiyorsa gitsin der, fazla takılıp kalmam ama mevzu bahis Lugano gibi bir isim olunca, insan ister istemez duygusallaşıyor. Lugano gibi tabir-i caizse "psikopat" ruhlu topçuların sayısı gitgide azalmakta. Bilhassa Fenerbahçe takımında Lugano'nun gidişiyle böyle bir oyuncu kalmadı gibi. Açık konuşmak gerekirse çok özleyeceğim Lugano'yu. "Keşke"li cümleler kurmayı pek sevmem ama "keşke kalsan be Lugano!" diyorum. Senin gibi adamlara çok ihtiyacımız var zira... Yaptığın hizmetler ve gösterdiğin mücadeleci futbol anlayışı için teşekkürler.. Güle güle Lugano. Yolun açık olsun... 
Bu kare bana Tarık Daşgün transferini hatırlattı...kaçırıyormuşcasına..Beni, Antu'nun hangi içerikte görseller hazırladığından çok, Fenerbahçe Spor Kulübü'nün yaptıkları ilgilendirir. Bu bağlamda, Antu'nun görselleri üzerine yazı yazmamı bekleyen bazı okurlarımıza toptan cevap vermiş olayım. Gelelim esas meseleye. Aslında bakarsanız, Mehmet Topuz transferi üzerine yazmak istemiyorum daha fazla. En son aldığım duyumlar (gerçek olmamalarını dilerim ) midemi daha çok bulandırdı çünkü. Yine de olayın Fenerbahçe taraftarına bakan yönü üzerine üç beş kelam edesim var. Bu son transfer hikayesi sayesinde öğrendik ki, her şey eski tas eski hamam modunda devam ediyor Fenerbahçe'de (ne yazık ki). Ayrıca kurumsallaştığı iddia edilen bir kulübün başkanını görüyorsunuz yukarıdaki karede. Sportif direktör olarak Aykut Kocaman'ı göreve getiriyorsunuz. Buraya kadar her şey çok güzel, öte yandan yukarıdaki görüntüyü sergiliyorsunuz. Bu ne perhiz derler adama... Ve tüm bunların ışığında bakıyoruz ki, Fenerbahçe taraftarının bir bölümü bu olayı sanki kazanılmış bir şampiyonluk gibi algılamışcasına hareket ediyor. Üzerinde Mehmet Topuz'un fotoğrafının olduğu bir kupa eksik bu görüntüde sadece. Benim haddime midir Fenerbahçe taraftarı hakkında ahkam kesmek? Aslında kendimde bunu görmüyorum ama yine de değinmeden edemiyorum. Bu kadar basit mi her şey? Mehmet Topuz için artık Fenerbahçe'nin oyuncusudur diyebiliriz herhalde. Son anda bir mani çıkmazsa, bu işlem tamamdır. Bu transferde sizleri rahatsız eden hiçbir şey yok mu değerli Fenerbahçeliler? Mehmet Topuz'un ve Yıldırım Demirören'in söylemleri, üstüne medyaya yansıyan diğer kişilerin demeçleri.. Neresinden bakarsak bakalım iğrenç bir görüntü bu. Sanırım yine birileri tarafından "eski kafalı" olarak eleştirileceğim ve yine bana endüstriyel futbolun gerçeklerini anlatacaklar. Futbol endüstrisi büyüdükçe, benim gibi bazı değerlere önem veren (ya da eski kafa diyorlar madem öyle diyeyim ben de) eski kafa taraftar sayısı giderek azalacak galiba. Ve yine sanırım, benim esas yapmam gereken, nasıl taktık ama eziklere! içerikli iletiler yazmak falan olmalı. Neyse, bitirelim bu yazıyı da burada ve unutmadan; hepinize bol Tarık Daşgün'lü günler dilerim değerli Fenerbahçeliler.
"Daum onu Fenerbahçe'ye mi getiriyor"
